آبیاری گل محمدی
آبیاری گل محمدی ، در میان گیاهان گوناگون گل محمدی مقاومت کم و بیش زیادی در کم آبی دارد
و بسته به وضعیت آب موجود در هر روستا فاصله بین آبیاری از میانگین ۷ تا ۲۰ روز تغییر می‌کند
دوره آبدهی گلستان از اسفند ماه آغاز و تا تیر سال بعد ادامه دارد و در زمستان نیز بسته به موقعیت
آب و هوایی پهنه‌های کاشت یک بار یا دو بار برای یخ آب آبیاری می‌گردد. لیکن در شماری از پهنه‌ها به سبب
سرمای شدید زمستان همراه با بارندگی و یخبندان‌های پی‌درپی از آبیاری زمستانه برای یخ آب خودداری می‌شود
از آنجا که بیشترین میزان آب مورد نیاز درختچه‌های گل محمدی در طول دوره گلدهی آن می‌باشد
از همین رو می‌بایست تا آنجا که امکان پذیر است. فاصله دوره‌های آبیاری گل محمدی کم شود
خودداری یا فراموشی این روند سبب ضعیف شدن گل و ریزش آنها و نیز افت کیفیت محصول خواهد شد.
در پهنه‌ها و گستره‌های کاشت گل محمدی، بیشتر گلستان‌ها به وسیله آب شیرین آبیاری می‌شود
لیکن در برخی از پهنه‌ها که آب آبیاری شور است تاثیر چندانی در کیفیت محصول دیده نشده است.
کاشت و پرورش گل محمدی بیشتر آبی می‌باشد و دیم‌کاری این گیاه مرسوم نیست
مگر در بلندی‌های منطقه لای زنگان شهرستان داران در استان فارس که دشت بزرگی
نزدیک به ۷۰۰ هکتار ویژه کاشت گل محمدی به صورت دیم وجود دارد که در بخش گل محمدی در استان فارس در آن اشاره خواهد شد.
نتایج یک پژوهش آبیاری گل محمدی در کاشان
نتایج یک پژوهش در کاشان نشان داده است، سه نوبت آبیاری سطحی گلستان در فصل رشد، کافی نبوده
و به صورت معنی داری باعث کاهش عملکرد می شود، در حالیکه با چهار یا پنج نوبت آبیاری، میزان محصول افزایش می یابد.
اگر چه آبیاری سطحی، روش معمول آبیاری گلستان ها در مناطق مختلف کشور است
اما باید توجه کرد که این روش قطعا بهترین روش آبیاری نیست. با توجه به بحران کم آبی که
در مناطق مختلف کشور وجود دارد به نظر می رسد باید در احداث گلستان های جدید، روش های آبیاری
سنتی و قدیمی به روش های جدید تر ارتقا یابد. این کار نه تنها باعث صرفه جویی قابل توجه در مصرف آب می گردد، بلکه پژوهش ها نشان داده است باعث افزایش عملکرد نیز می گردد.
