خواص و کاربرد میخک

غنچه های خشک شده میخک که در بازار تجارت تحت نام میخک عرضه میشود، بادشکن، ضد قی، مقوی معده و ضد آشفتگی و تهوع است. میخک به عنوان یک کمک برای معالجه بیماری های شریان تجویز میشود. برای معالجه اسهال و دلدرد اطفال توصیه میشود. برای وبا نافع است.

حالت قی و استفراغ بعد از غذا را رفع میکند. در مالایا علاوه بر اینکه از میخک به عنوان ادویه برای معطر کردن غذا استفاده میشود، معمولا برای تقویت زنان پس از دوره زایمان میدهند و به صورت ضماد برای رفع سردرد به کار میبرند (و به صورت گرد به کمر زن پس از زایمان و تولد نوزاد میمالند)و برای رفع دندان درد نیز به کار میرود.

از اسانس میخک چه استفاده ای میشود؟

از اسانس آن برای بی حسی های موضعی استفاده میشود و آن را به موضع میمالند. اسانس آن به صورتی که از تقطیر غنچه ها به دست می آید تحریک کننده پوست است و در اندونزی آن را با روغن چرب مناسبی مخلوط کرده برای مواضع روماتیسمی یا به ران های بیماران مبتلا به بريبری میمالند.

در بعضی موارد اسانس خالص را کمی در چای یا مشروب غیر الکلی دیگری مخلوط کرده و برای رفع کمردرد میخورند.  و هین از نظر طبیعت غنچه های میخک طبق نظر اطبای سنتی ایرانی خیلی گرم و خشک است. معتقدند که خواص آن عبارت است از فرح افزا و مقوی دماغ، ذهن و فکر میباشد.

سردرد سرد را رفع میکند و برای فلج و لقوه و سکته و باز کردن گرفتگی ها و انسداد دماغی و سایر امراض سرد و تر سوداوی دماغی و اعصاب نافع است. براي اشخاصی که سودا در مزاج آنها غالب باشد به هر شکلی مایع و دم کرده یا گرد خیسانده مفید است. به تنهایی یا با ادویه مناسب برای تقویت لثه ها و رفع درد دندان سرد و رفع بدبویی دهان مفید است. جویدن آن برای خوش بویی دهان مؤثر می باشد. مالیدن آن براي تقویت دید چشم مفید است. 

خواص خوردن آن

خوردن آن برای رفع سرفه سرد و تر و تنگی نفس کهنه، رطوبی، خفقان سرد و رفع وحشت، خوف و وسواس نافع میباشد. خوردن آن مقوی معده، هاضمه، روده ها، کبد، کلیه، طحال، رحم و برای افزایش نیروی جنسی سردمزاجان مفید است. ضمنا برای قی و آشفتگی و سکسکه و تحلیل بادهای غلیظ و رفع استسقای عمومی و قطره قطره ادرار کردن و بیماري های سرد رحم به صورت خوردن و شیاف در مهبل نافع میباشد.

خوردن ۲ گرم آن با شیر شاخه درخت میخک با گل ۱. جوانه میخ مانند آن تازه مشروط به اینکه تا چند روز ادامه داده شود براي تقویت نیروي جنسی سردمزاجان مؤثر است و خوردن ۴ گرم از آن به طور مرتب در دوران پاکی بعد از قاعدگی در زنان باعث گرم شدن و تقویت رحم و آبستن شدن می باشد.

مالیدن جویده آن با آب دهان بر قضیب در موقع هم بستری موجب تلذذ طرفین است. مضر کلیه و روده ها در گرم مزاجان است از این نظر باید با صمغ عربی خورده شود. مقدار خوراک آن تا ۵ گرم است. جانشین آن از نظر خواص هموزن آن دارچین و نصف وزن آن بسباسه و نصف وزن آن فرنج مشک است. در مصارف داخلی دم کرده ۱۰_۱ گرم میخک ساییده در هزار گرم آب بتدریج خورده میشود و گرد آن ۲_۰/۵ گرم مصرف میشود.

براي تهیه عرق میخک به ترتیب زیر عمل میشود:

میخک نرم ساییده شده یک واحد، برگ گل سرخ ساییده شده ۱/۵ واحد، برگ گاوزبان نرم ساییده شده ۱/۵ واحد، همه را در گلاب  ۲۴ساعت بخیسانند و پس از آن، آن را تقطیر نمایند و به قدر احتیاج بنوشند، برای تقویت اعضای داخلی، معده، کبد، هاضمه ورفع بادها، سموم و تعدیل اخلاط و بیماری های سرد بسیار نافع است.

برای تهیه نوشابه طبی آن به ترتیب زیر عمل میشود:

(روغن غیر صنعتی و خانگی). میخک ساییده یک واحد، آب انارین (انار ترش و شیرین) ۱۶ واحد، عسل یک واحد، در شیشه کنند و سر آن را بسته در محل گرمی بگذارند و پس از یک هفته بیرون آورند آماده مصرف است و اگر آن را با شکر مخلوط کرده قوام آورند شربت آن برايامراض سرد بسیار نافع است.