هرس گل محمدی
هرس گل محمدی ، معمولاً بر روی درختچههای گل محمدی هیچگونه پیرایشی برای شکلدهی انجام نمیگیرد
گلکاران انبوهی این گیاهان را نشانه توانمندی و گلدهی زیاد آن میدانند و از همین رو گاهی
شاخههای اضافی و خشک آن را میزنند رعایت ننمودن فاصلههای کاشت از یک سو،
و از سوی دیگر سرشت این گیاه در رشد و پرپشت شدن و درهم رفتن شاخهها
و برگها در یکدیگر به گونهای است که پس از چند سال هرگونه عملیات زراعی در گلستان و
نیز برداشت محصول را با دشواریهای فراوان و حتی غیرممکن روبرو می سازد همچنین انبوهی و گستردگی این درختچه سبب میشود
که میزان فراورده گل محمدی رو به کاهش رود. از همین رو مرسوم است که هر ۵ تا ۶ سال پس از کاشت این درختچه را کف بر مینمایند
تا همراه با جوان سازی گیاه بتوان در سال دیگر همانند یک نهال تازه رشد و نمو نماید. این چرخه پیدرپی تکرار میشود
به گونهای که کمتر گلستانی را در مناطق کاشت میتوان یافت که دوره گلدهی آن از ۶ سال فراتر رود.
چنین میتوان به دریافت که رعایت فاصلههای خط کاشت درختچههای گل محمدی و پیرایش و هرس یعنی به
آسانی میتوان در ازای زمان رشد پرورش و گلانگیزی گیاه را به خوبی افزایش داد. علاوه بر اینها، هرس درختچههای
گل محمدی و حذف شاخههای ضعیف تا اندازه زیادی بیماریها و آفات به ویژه سوسک (حشره سرشاخهخوار) جلوگیری خواهد کرد.
زمان انجام هرس گل محمدی
زمان انجام هرس بسته به شرایط اقلیمی متفاوت بوده اما عموماً بعد از رفع خطر سرمای زمستان
و قبل از بیدار شدن جوانهها انجام میگیرد. نظریات متعددی در خصوص نحوه انجام هرس گل محمدی
در باغات موجود وجود دارد که بر اساس تحقیقات انجام شده توصیه می گردد علاوه بر حذف تمامی
شاخه های خشک، ضعیف و آفت زده، با انجام هرس سربرداری هر ساله ۲۰-۱۵ سانتیمتر از سرشاخهها حذف شوند.
در شاخههایی که هرس روی آنها انجام شود تعداد بیشتری جوانه تحریکشده و این جوانهها شاخههای جدید را تولید میکنند.
نتایج آزمایشهای انجامشده بیانگر آن است که استفاده از این هرس باعث افزایش عملکرد و کیفیت اسانس تولیدی شده است.