درخت لیمو ترش
درخت لیمو ترش
درخت لیمو ترش جز مرکبات می باشد جنس مرکبات سیتروس است که این جنس گونه های متفاوت مرکبات را شمال می شودو
در این مبحث گونه های لیمو ترش Lemon and lime را بررسی می کنیم
پراکندگی این گونه در مناطق خشک و نیمه خشک در نواحی نیمه گرمسیری بادمای زمستان بالاتر از ۴- درجه سانتیگراد مشاهده می شود. در زمستان این گونه نسبت به سایر گونه های مرکبات بسیار حساس تر به دمای پایین می باشد به لحاظ حساسیتی که به امراض قارچی و بیماریهای جلبیکی دارند در مناطق نیمه گرمسیری و یا گرمسیری مرطوب رشد خوبی ندارد. بعلاوه کیفیت میوه خصوصا بافت داخل پوست در مناطق مرطوب ضعیف می باشد.
میوه بیشتر لیموها هم در تابستان هم پایین و نیز زمستان قابل برداشت است غیر از آنهائیکه به عنوان پایه می باشند.
انواع درخت لیمو ترش
سه گروه بزرگ لیمو داریم: ۱- فمینولا ۲- ورها ۳- سیسیلی ین
از مهمترین ارقام متداول در ایران دقم محلی – رقم اورکا و رقم لیبون می باشد که ارقام اورکا و لیبون به گروه سیسیلی ین متعلق می باشند.
اورکا: در جنوب ایران به خصوص میناب کشت می شود. کیفیت میوه در نواحی ساحلی عالی می باشد. در ایران این رقم معمولا بی بذر بوده ضخامت پوست میوه متوسط و صاف گوشت زرد متمایل به سبز بوده و خیلی اسیدی می باشد و میوه آن همه سال آور است.
رقم لیبون: پوستی صاف تر و نازک تر از اورکا دارد. برای جنوب کشور با بادهای داغ و تند رقمی است که می توان توصیه کرد.
رقم محلی: رقم محلی را در شمال لیمو محل ( درخت لیمو ترش محل ) و در جنوب لیمو سنگی می نامند.
مناطق سطح زیر کشت درخت لیمو ترش در ایران
۱- سواحل دریای خزر: ۵% کل سطح زیر کش این منطقه مربوط به درخت لیمو ترش است.
۲- ناحیه مرکزی : ۴/۱۰کل سطح زیر کشت این ناحیه را درخت لیمو ترش می کارند که روزهای آفتابی و رطوبت نسبی پایین دارد. لیمو بیشتر در مناطق جیرفت و بم کاشته می شود.
۳- ناحیه بندر عباس و دریای عمان: ۵% سطح زیر کشت منطقه لیمو کاشته می شود که این ناحیه عاری از بخبندان و رطوبت نسبی بالا و گرمای زیاد در تابستان، دمای مناسب از مهرماه تا اوائل فرودین سال بعد برای رشد و نمو مرکبات بخصص لیمو ترش مناسب است.
اگر رقمی دیر رس بود بهتر است در منطقه جنوب کشت شود.
لازم به ذکر است که درختان مرکبات در خاکهای با pH بین ۶ تا ۵/۷ بخوبی رشد می کنند.
مواد مغذی موجود در هر ۱۰۰ گرم از لیمو ترش
همانگونه که پیشتر اشاره شد، این میوهی پرخاصیت سرشار از مواد مغذی و مورد نیاز بدن انسان است که مصرف آن توسط کارشناسان تغذیه و سلامتی بارها و بارها توصیه شده است. طبق پژوهشهای صورت گرفته در مورد این میوه، محققان در هر ۱۰۰ گرم از آن حدود ۲.۵ گرم شکر، ۲.۸ گرم فیبر، ۹ گرم کربوهیدرات، ۱۳۸ میلیگرم پتاسیم، چربی ۰.۱ گرم، ۲۹ کالری انرژی، ۲ درصد کلسیم، ۳ درصد آهن، ۵ درصد ویتامین ب۶، ۲ درصد منیزیم و ۵۰ میلیگرم ویتامین ث یافت میشود. البته حضور انواع آنتیاکسیدانها، کاروتنوئیدها، کورامین، فلاوونوئیدها و پکتین از دیگر ویژگیهای درمانی و دارویی ارزشمند این میوه است که ارزش غذایی آن را بیش از پیش، مسجل میسازد. بنابراین توصیه میشود برای ارتقا سلامتی و حفظ تندرستی بدن، گنجاندن این میوهی خارقالعاده را در سبد غذایی خانوادهی خود، فراموش نکنید.